A Rí na bhfeart cad do chas ins a’ dúthaigh seo mé?
‘S gur mó cailín deas a gheobhainn im’ dhúthaigh aoibhinn féin;
Gur chasadh mé isteach mar a raibh searc agus grá geal mo chléibh,
’S chuir an tseanbhean amach mé ag casadh an tsúgáinín féir.
Má bhíonn tú liom bí liom, a stóirín mo chroí,
Ma bhíonn tú liom, bí liom os comhair an tsaoil;
Ma bhíonn tú liom, bí liom i ngach orlach ded’ chroí,
Is é mo lom go fann nach liom Dé Domhnaigh tú mar mhnaoí.
Tá mo cheannsa liath le bliain is ní le críonnacht é,
Ní bheathaíonn na bréithre na bráithre pér sa domhan scéal é;
Is táim id’ dhiaidh le bliain is gan fáil agam ort féin,
’S gur geall le fia mé ar sliabh go mbeadh gáir con ina dhéidh.
Má bhíonn tú liom…
Do threabfainn, d’fhuirsinn, chuirfinn síol ins a’ chré,
‘S do dhéanfainn obair shocair, álainn, mhín, réidh,
Do chuirfinn crú fén each is mire shiúil riamh ar féar,
’S ná héalaodh bean le fear ná déanfadh san féin.
Má bhíonn tú liom…