Maidin Domhnaigh, is mé ag dul go hEochaill,
Do chasadh an óigbhean orm sa tslí;
Bhí a gruaig ar áilleacht ar sileadh thóirste
Is ba bhinne a glór ná na ceolta sí.
Leagas mo lámh thar a bráid le mórtas
Is d’iarr mé póigín ar stór mo chroí;
Ach ‘sé dúirt sí “Stad is ná strac mo chlóca
Is gan fios do ghnó-sa ag bean do thí.”
“Seo mo lámh duit ná fuilim pósta
’S gur buachaill óg mé thug gean do mhnaoí;
’S dá dtriallfá liomsa thar nais go hEochaill
Go bhfaighfeá ann ómos mar a gheobhadh bean tí.
Chuirfinn high-caul cap i gceart is i gcóir ort,
Gúna, clóca is caipisín
Beidh siopa dram againn de’n bhfíon is den bheoraigh
’S do leanbh dóigheamhail ag siúl an tí.”
“Níl ann ach uair bheag ó dh’fhág mise Eochaill,
’S ní ligeann an brón dom filleadh arís,
Mar go mbeadh mo mhuintir i bhfeirg mhór liom
’S cha bhfaighinnse fóirthint óm’ cháirde gaoil.
Leath a ndeir siad, ní dheanaim a gcomhairle
Ach buailim an bóthar de ló ’gus d’oíche;
Is cailín scaithte mé ’tá ag siúl an bhóthraigh
Ag lorg eolais ar Cheapach Chuinn.”
Clois Tóibín, N. Rinn na nGael Cló Iar-Chonnachta; 1999