Siúd amach a’ madra ’gus leanamar leis na gadhair é,
Suas tríosna gearra-chnuic ’s trí thalamh an Phaoraigh.
’S an fal do dal do didlí, ruidilí raigh ró rae ró,
’S an fal do dal do didlí, ruidilí raigh ró ruí.
Suas Ceapa Chuinn ’s trí Shléibhte Leasa Muaire,
Cnoc Mhaol Domhn’ agus sneachta go leór air.
’S an fal do dal do didlí, ruidilí raigh ró rae ró,
’S an fal do dal do didlí, ruidilí raigh ró ruí.
Síos chun na Carraige ’sea fuaireamar ár radharc air,
Mná ’gus linbh ar chnuic agus ar shléibhte,
’S iad a’ féachaint ar a’ ngreadhnach ’s é á thraocha.
’S an fal do dal do didlí, ruidilí raigh ró rae ró,
’S an fal do dal do didlí, ruidilí raigh ró ruí.
Suas chun a’ bhaile beag a dtugann siad an Uidhir air,
Chua’ sé fé thalamh ann mar b’é leaba ’bhí gen ngreadhnach.
’S an fal do dal do didlí, ruidilí raigh ró rae ró,
’S an fal do dal do didlí, ruidilí raigh ró ruí.
Ár mbuíochas leis an Dr. Seán Ua Súilleabháin, Roinn na Nua-Ghaeilge, Coláiste na hOllscoile, Corcaigh as an amhrán áirithe seo a chur ar fáil dúinn. I dtigh Thaidhg i mBarra na Stuac a dheineadh an taifeadadh, 24 Lúnasa 1992.
